Endokardioza zastawki dwudzielnej to potoczna nazwa najczęstszej choroby serca u psów naukowo zwanej CHOROBĄ ZWYRODNIENIOWĄ ZASTAWEK PRZEDSIONKOWO-KOMOROWYCH

Zastawki przedsionkowo-komorowe to struktury znajdujące się pomiędzy przedsionkami a komorami, pełniące role bramek, które umożliwiają przepływ krwi tylko w jedną stronę - z przedsionków do odpowiednich komór. Są dwie takie zastawki - dwudzielna (również zwana mitralną) oraz trójdzielna (link budowa serca).Zastawki te powinny się w miarę szczelnie zamykać. Są jednak choroby, które prowadzą do istotnej nieszczelności jednej lub obu tych "bramek". Jedna z nich to właśnie zwyrodnieniowa choroba, zwana również endokardiozą lub przewlekłą chorobą zastawek. Najczęściej zmianom chorobowym ulega zastawka dwudzielna, dlatego najczęściej słyszy się o endokardiozie tej zastawki.

Endokardioza zastawki dwudzielnej stanowi 70 do 75% chorób serca psów. Dotyczy głównie starszych psów małych ras. Rasy predysponowane do tej choroby to:
jamnik
cavalier king charles spaniel
pudel miniaturowy
cocker spaniel
sznaucer miniaturowy
yorkshire terier
maltańczyk
pekińczyk
pomeranian

Zdarzają się jednak przypadki, w których psy młodsze (4 czy 5 letnie) chorują na endokardiozę. Szczególną predyspozycje do tej wczesnej postaci choroby mają cavalier king charles spaniele. Można również spotkać się z tą chorobą u psów średnich i dużych ras, jednak istotnie rzadziej w porównaniu do ras małych.

Jak choroba zwyrodnieniowa zastawki dwudzielnej wpływa na psa?

Przez dłuższy czas psy mogą nie wykazywać objawów chorobowych. Wtedy tylko lekarz weterynarii może stwierdzić, że choroba występuje u Twojego psiaka. Wraz z postępem choroby i w zależności od stopnia zaawansowania psy mogą pokazywać następujące objawy:
szybkie męczenie się
przyspieszony oddech
ciężki oddech
kaszel, krztuszenie się
osowiałość, niepokój
brak apetytu
utrata wagi
zasłabnięcia, omdlenia
powiększenie się obwodu brzucha (zwykle w chorobie zastawki trójdzielnej)

Leczenie:

Nie ma możliwości wyleczenia zwierzęcia z tej choroby - jest ona nieodwracalna oraz postępująca. Można zwolnić jej przebieg i zmniejszyć uciążliwe objawy.

Zależnie od stopnia zaawansowania choroby dobierzemy odpowiednie leczenie dla Twojego psa.

Dieta:

W zaawansowanej chorobie zaleca się ograniczenie przyjmowania soli w pokarmie.

Co można zrobić w domu?

liczenie oddechów na minutę jak pies śpi
obserwowanie zwierzęcia i monitorowanie objawów
ważenie zwierzęcia (czy nie chudnie - dzieje się tak przy wielu ciężkich choroba, w tym serca)
kiedy zbiera się płyn w brzuchu - pomiar obwodu brzuszka

Nadciśnienie tętnicze to zbyt wysokie ciśnienie krwi w tętnicach obwodowych ciała. Sam stres może wywołać przejściowe podwyższenie ciśnienia krwi, jednak jest to stan przejściowy nie wymagający leczenia. U psów i kotów rzadko dochodzi nadciśnienia na skutek choroby serca.

Zwykle nadciśnienie jest wtórne do chorób ogólnych. Najczęściej nadciśnienie tętnicze wynika z takich chorób jak:
nadczynność tarczycy
przewlekłe choroby nerek
ostre uszkodzenie nerek
zespół Cushinga
cukrzyca
otyłość

Rzadziej do nadciśnienia mogą prowadzić takie choroby jak:
hiperaldosteronizm
akromegalia
guz chromochłonny

Są też leki, które mogą prowadzić do podwyższonego ciśnienia tętniczego, np. glikokortykosteroidy, mineralokortykoidy, erytropoetyna, efedryna i niesterydowe leki przeciwzapalne. Dieta o wysokiej zawartości soli również może odgrywać rolę w nadciśnieniu tętniczym.

Do czego prowadzi nadciśnienie tętnicze?
Przewlekłe nadciśnienie tętnicze prowadzi do niszczenia najmniejszych naczyń krwionośnych w bogato ukrwionych narządach wewnętrznych. Są to nerki, mózg, oczy i serce. Narządy te nazywamy w tym przypadku 'narządami końcowymi', bowiem to w nich występują końcowe efekty nadciśnienia tętniczego, czyli ich uszkodzenia. W efekcie dochodzi do np. niewydolności nerek, objawów neurologicznych, ślepoty oraz przerostu mięśnia sercowego. Ze względu na możliwe rozległe uszkodzenia narządów końcowych, warto badać ciśnienie u zwierząt z predysponującymi chorobami oraz jeśli konieczne, leczyć tych pacjentów.

Jak diagnozujemy nadciśnienie tętnicze?
Pomiar ciśnienia wykonujemy po odpoczynku pacjenta w gabinecie. Ma to na celu zniwelować w miarę możliwości 'efekt białego fartucha'. Pies lub kot w tym czasie może swobodne chodzić po gabinecie, oswoić się z otoczeniem, a to ułatwia wykonanie pomiarów. Ze względu na ten efekt białego fartucha pomiar ciśnienia powinien być interpretowany u każdego pacjenta indywidualnie po kilkakrotnych pomiarach. Z reguły patrzymy na tendencje ciśnienia tętniczego u naszych pacjentów uwzględniając chorobę ogólną, samopoczucie każdego osobnika oraz przebieg jego leczenia. Najlepiej, by ciśnienie było mierzono w tym samym gabinecie przez tą samą osobę tym samym aparatem.

Aparat do pomiaru ciśnienia:


Warto wykonać pomiar ciśnienia u starszych zwierząt, szczególnie starszych kotów, ze względu na ich skłonność do chorób predysponujących do nadciśnienia.

Tak wygląda pomiar ciśnienia u nas. Często ciśnienie mierzymy na ogonie, szczególnie u kotów, bowiem zwierzęta nie przepadają za dotykaniem ich łapek.

Pomiar ciśnienia:


Leczenie nadciśnienia
Główną metodą leczenia nadciśnienia tętniczego to leczenie choroby podstawowej. Dodatkowo podajemy leki obniżające ciśnienie. Kontrolne badania ciśnienia po wprowadzeniu leków na nadciśnienie należy wykonać po upływie 7-10 dni. Sprawdzamy wtedy, czy osiągnięto dobry efekt terapii i upewniamy się czy nie doszło do zbyt niskiego ciśnienia krwi. Podobnie należy skontrolować ciśnienie tętnicze po każdej zmianie leczenia. Po ustabilizowaniu stanu pacjenta kontrolne badania ciśnienia wykonujemy co 1-4 miesiące.